Archief

Archief van auteur

Hij flikt het!

15 juni 2011

Nick, hartelijk gefeliciteerd jongen. Patriesja en ik zitten nog steeds te genieten na een dag van lichtelijke spanning.

Nick moest voor zijn examens nog even goed gaan zitten want door het jaar heen liet hij links en rechts weleens een steekje vallen. Hij moest dus voor zijn eindexamen nog even extra gas geven. Nu willen pubers nog weleens eigenwijs zijn en Nick is niet anders. Daarnaast zijn pubers erg goed in het berekenen van het gemiddelde. We waren dus een beetje bezorgd dat hij het wat te makkelijk zag. Gelukkig hebben we samen nog wat kunnen leren en oefenen.

En zo was de cijferlijst dus nog wat beter dan we verwacht hadden. Dus nogmaals, goed gedaan Nick. We zijn apetrots op je!

 

Kids

Ask me about my iPhone

4 maart 2011

“Ask me about my iPhone”. En dan heb ik het niet over mezelf maar over mijn superhippe trendy vrouw. Want het onmogelijke is toch mogelijk gebleken. Sinds ik de iPhone 4 heb, ligt de 3GS in de kast. Ik heb er al een paar keer aan gedacht om hem op Marktplaats te zetten want ze brengen nogal wat op. Ondertussen probeerde ik hem Patriesja gratis en voor niets aan te bieden. Helaas was ze heel stellig. “Zo’n ding is niets voor mij” en zelfs “Ik vind het ziekelijk, die mensen die altijd met hun iPhone bezig zijn.”

Ik had het dus eigenlijk al een beetje opgegeven, ondanks dat ze altijd zat te klagen over het touchscreen van haar Samsung. Dinsdag echter had ze een twitteraccount aangemaakt en ik vertelde haar dat je dat ook op een iPhone kon doen. Ik bemerkte een lichte nieuwsgierigheid en beloofde dus de iPhone voor haar in te richten zodat ze er mee kan bellen, mailen, twitteren en meer.

En ja hoor, ze is enthousiast! Ze gaat zelfs al zover dat ze me vertelde dat ik hem niet meer terug krijg. Nog gekker, ze heeft net al een bling bling iPhone-cover besteld op internet. Internet zat al op haar mobiele abonnement dus ze twittert van overal en nergens. Nou schat, tot twitters…….

Gewoon wij

(niet zo) Lang gewacht, toch gekomen

7 november 2010

Ik heb een tijdje geleden al eens geschreven dat ik het nieuwe model Pan European zo mooi vond. Ik keek soms op Marktplaats maar vond hem toch meestal nog wel te duur. Maar vorige week zag ik opeens een hele leuke, voor niet teveel geld. De vorige eigenaar had er 5 jaar dag in dag uit op gereden, dus ook in de regen en op gepekelde wegen. Daardoor is het aluminium etc. hier en daar wat gecorrodeerd. Niets ernstig, maar niet overal blinkend.

Omdat de prijs zo netjes was verwachtte ik niet mijn motor voor een redelijke prijs te kunnen inruilen. Maar tot mijn verbazing zei de motorzaak dat het een zeer gewilde motor is en hij gaf me nagenoeg hetzelfde bedrag als dat wij er een jaar geleden voor betaald hebben. Ik hoefde dus niet lang na te denken. Ik heb het thuis eens voorgesteld en Bella was niet direct afwijzend. Ze weet wel dat ik weet wat ik koop, en meestal ons eigen geld wel terug kan krijgen. We besloten dus om onze motor in te ruilen op dit nieuwe model, 9 jaar jonger maar liefst! Nu hebben we dus ABS, traction control, een elektrisch verstelbaar scherm, handvatverwarming en origineel Honda alarm. Wat wil een mens nog meer?

We hebben er vandaag alvast een tochtje op gemaakt, wat een heerlijke motor. Ook Bella geeft aan dat ze nu nog veel beter zit. Misschien dat ik er nog een of tweemaal mee naar mijn werk rijd en dan gaat hij op winterstalling. Dan kan ik alle aluminium delen eens loshalen en met de polijstmachine aan de gang gaan. Zo is hij in het voorjaar weer helemaal klaar om ons blinkend en wel te vergezellen op heerlijke toertochten.

Auto / Motor, Gewoon wij

Weer een motortocht

27 september 2010

We hadden heel de week het weer al in de gaten gehouden en met een beetje geluk zou het zaterdag (zeker in het oosten) droog blijven. Ik ben dus gaan zoeken naar een leuke tocht in het oosten des lands en toen kwam Patriesja met het idee om dan maar gelijk even naar de boot van de Zonnebloem te gaan kijken. Leuk idee, dus ik heb een route wat aangepast zodat we langs de Rijnkade in Arnhem zouden rijden, dat is de ligplaats van de boot namelijk.

Daar aangekomen blijkt het toch wel een behoorlijk groot schip te zijn, zelfs groter dan Patriesja in haar gedachten had. Leuk om eens te zien, maar nu door naar onze motortoer. Het was geen stralend weer, de temperatuur wat aan de lage kant maar toch hebben we weer genoten. We zijn wat vaker gestopt dan vorige keer en dat is heerlijk. Lekker uitwaaien op de kade, op de Posbank een kop koffie met gebak (Wow daar hebben ze zelfs enkele haarspeldbochten), in Zutphen op de kade bij tromgeroffel even pauze en in Bronkhorst  een latte macchiato met een tosti hawaii.

Toen we weer in de buurt van Arnhem kwamen besloten we onder een heerlijk zonnetje om maar weer eens richting huis te rijden. Dat het in het oosten overwegend droog zou blijven klopte redelijk. Maar daar was alles mee gezegd, we moesten weer terug naar het zuiden. Ik denk dat ik nu weet hoe paintballen voelt, alleen dan x1000. Het werd namelijk erg donker en ineens….. HAGEL! Nu zit ik redelijk verstopt achter de kuip maar dat geldt niet voor mijn (geheel in leder gestoken) handen. Zooooo, dat was pijnlijk, het leken wel loden balletjes. Patriesja zit redelijk achter mij vestopt, met uitzondering van haar knieen en bovenbenen. Ze wist niet waar ze haar armen over haar benen moest leggen om zoveel mogelijk hagelschoten te ontlopen. Ik heb snel de eerste afslag genomen maar eenmaal boven was de hagel al bijna weer over. Dus door naar huis waar we nog genoten hebben van een heerlijke grote friet speciaal en een grote friet stoof. Mjammie! Al met al hebben we heerlijk genoten.

Auto / Motor, Gewoon wij

Een zieke in de familie (R.I.P.)

3 augustus 2010

Oei oei, een zieke in de familie. We weten dat Sloebertje oud is, en we weten dat zij weleens een soort van epileptische aanval heeft. Maar toch kreeg Patriesja vanmorgen een akelig beeld te zien. Daphne en Danique waarschuwden haar dat Sloeber er toch wel erg vreemd uitzag. Ze lag gestrekt, helemaal stijf en met haar kopje de verkeerde kant op. Daarnaast had ze ook nog overgegeven en lag ze zelf in haar braaksel.

Patriesja is er snel mee naar de dierenarts gereden. Die heeft haar twee spuitjes gegeven om te ontspannen al lukt dat nog niet zo erg. Hij gaf aan dat ze misschien wel een hersentumor had. Ze ligt nu even bij de dierenarts zodat hij haar in de gaten kan houden.

Update: Toen Sloeber wakker werd schoot ze gelijk weer in een stuip. De dierenarts belde en adviseerde ons om haar in te laten slapen. En zo hebben we dus, geheel onverwacht, afscheid moeten nemen van Sloeberke.

Gewoon wij

Weekendje sleutelen

21 juni 2010

Op een van onze fijne ritjes hebben we waarschijnlijk een aanrijding gehad met een behoorlijk scherp steentje. Dat steentje koos er gelukkig voor om de motor aan te vallen in plaats van een van ons. Helaas mikte hij daarbij wel precies op de prachtig chromen voorvork. En ondanks dat die dingen behoorlijk hard zijn, had een ervan toch een kleine beschadiging opgelopen. Op zich maakt dat niet zoveel uit, alleen was het op een plekje dat elke keer door de keerring van de voorvork gaat. Die heeft zich schijnbaar lang goed gehouden maar nu moest hij het dan toch opgeven en kon de olie niet langer binnen houden. Ik heb in mijn loopbaan toch zeker 300 van die poten open gehad, de ene ging wat makkelijker dan de andere. Maar geen enkele heeft zich ooit zo verzet tegen een keerring wisselen dan die uit onze Pan European. Wat een ellende!

Toen bleek dat het thuis zonder grote bankschroef en genoeg gewicht niet ging lukken besloot ik om zaterdagavond nog maar even naar Piet te rijden. Hij heeft immers een grote stevige bankschroef en kan bovendien wat meer gewicht in de schaal leggen om die binnenpoot er uit te trekken. Maar ook dit gaf niet het gewenste resultaat. Dan maar over op de alternatieve reparatiewijze. ‘Creatief met verkeerd gereedschap’ of zoiets zal die techniek heten. Ooit geleerd van mijn vader en als je zorgt dat je gezonde verstand de overhand blijft voeren is het het proberen waard.

Ook deze keer hielp deze techniek me uit de brand. Met een hamer en twee schroevendraaiers hebben we de keerring eruit gekregen zonder het omringende materiaal al te zeer te beschadigen. Het was inmiddels al weer 21:30 dus het in elkaar zetten en terug plaatsen in de motor moest nog een nachtje wachten. Dat was dus vanmorgen. Het in elkaar zetten duurde nog wel wat langer dan bij een ‘normale operatie’ maar ging toch redelijk voorspoedig. Na een proefritje van 100 km. is alles nog steeds netjes droog. Vooralsnog operatie geslaagd dus.

Wel ben ik nog een paar andere dingetjes tegen gekomen die ik nog wil aanpakken / vervangen zoals balhoofdlager, rempistons en rechter voorschijf. Oeps, daar gaan weer heel wat uurtjes en euri’s in zitten vrees ik. Maar een motor moet voor mij wel 100% in orde zijn, zodat ik hem ook voor 100% kan vertrouwen als ik sportief een bocht in duik. Als de beschadiging in de vorkpoot nu geen lekkage meer veroorzaakt is het allemaal nog wel te overzien.

En anders moesten we maar eens kijken of we dat geld niet beter in een iets nieuwere Pan moesten stoppen. Want als je zo op de rechter foto kijkt is de 1100 optisch wel wat gedateerd ten opzichte van de 1300 :-)  Nee hoor, we zijn erg tevreden over onze ST1100 !!

Auto / Motor

Eerste rit

11 april 2010

We hadden er al lang naar uitgekeken en eindelijk was het weekendje daar. Het weer zou goed worden en ik ben geen manager van dienst deze week, wat een luxe! Het was tevens onze eerste rit met de Garmin Zumo 550. We wilden die al langer maar echt goedkoop zijn ze niet. In het paasweekend hebben we de knoop doorgehakt en hem besteld. Heel mooi kwam hij op vrijdag aan zodat we hem zaterdag direct konden proberen. Op vrijdagavond hebben we nog een route uitgekozen, de nieuwe waterlinie route, en overgezet op de Garmin.

Na wat te hebben uitgeslapen zijn we om ong. 11:30 uur op de motor gestapt. Ik gaf in de Garmin aan welke route ik wilde rijden en hij vroeg me vriendelijk om me naar het startpunt te dirigeren. Nou, aardig, doe maar zei ik terug. En zo gingen we op pad. Feilloos bracht hij ons naar ‘Fort aan de Drecht‘ te Uithoorn. Precies toen we daar aankwamen vertelde onze Zumo ons dat we aangekomen waren op de route en of we die nu misschien wilden gaan rijden. Nou graag, show us the way! En zo gingen we echt op pad dus.

Ondanks het zonnetje was het toch niet echt warm, onderweg zagen we 10 graden op een lichtbord. Recht achter de kuip is dat geen probleem maar Bella had het soms toch nog wel wat fris. We zijn een paar keer gestopt en in het windje aan de Vinkeveense plassen was het wel lekker maar niet echt weer om je jas uit te trekken. De lunch hebben we genoten op het terras van “Het wapen van Bunnik“. Lekker zonnig en met de jas aan best wel lekker eigenlijk. Natuurlijk bestond onze  lunch niet uit wat boterhammen maar uit heerlijk warm appelgebak met een toefje slagroom. We kunnen niet wachten op onze volgende rit!

Auto / Motor, Gewoon wij

Hieperdepiep……

9 maart 2010

Misschien is het jullie ontgaan maar www.tonpat.nl bestaat sinds 6 maart alweer een jaar.

oneyearHieper de piep, HOERA voor onszelf. Een feest gaat er niet komen maar kadootjes kunnen gewoon opgestuurd worden. Verder zullen we proberen om jullie het komende jaar vaker op de hoogte te houden. Wij gaan er eerst een pakken, PROOST!

Algemeen

Casino

4 maart 2010

nick_limolimoNick had vanavond een casinoavond op school. Ze hadden van de school uit gevraagd om een beetje netjes gekleed te komen. Dat is natuurlijk erg stoer voor die jongens want wie wil er nu niet doorgaan voor miljonair. Om het geheel compleet te maken had hij samen met wat vrienden deze limousine gehuurd om ze in stijl naar de casinoavond te brengen.

Omdat ze toch al netjes gekleed moesten verschijnen en ze in een limo gingen arriveren besloten ze om wat nette pakken te huren. Ziet er goed uit toch?

Ik stond helaas aan de verkeerde kant van de limo, daarom heb ik wat fotos van oma Joke gebruikt. Die stond natuurlijk weer wel goed! Dus bij deze, bedankt oma!

Kids

Moderne tijden

31 januari 2010

Samsung DivaIk heb met Patriesja vaak discussies over moderne tijden. Ik pleit dan natuurlijk vóór vooruitgang, zij ziet vaak voordelen in hoe het altijd is geweest. Geliefd onderwerp daarin is vaak de mobiele telefoon en dan met name een iPhone, een touchscreen of internet. Ik vind het mooie ontwikkelingen, zij ziet er het voordeel niet van in. Tenminste, zo was het altijd. In de laatste discussie vertelde ik haar dat haar kleinkinderen haar straks nog moeten uitleggen hoe om te gaan met zo’n touchscreen, want alles gaat natuurlijk die kant uit.

Daarnaast haalde ik aan dat zelfs mijn tante Mien, die 78 is, laatst een laptop heeft gekocht. In de discussie gaf ze me niet het gevoel dat ik valide argumenten had aangedragen. Maar opeens, een tijdje later, zie ik dat ze naar een nieuw mobieltje aan het zoeken is met, jawel, een touchscreen. Toen ik haar vroeg hoe ze daar nu ineens op komt vertelde ze dat ze er niet aan moet denken dat haar kleinkinderen haar uitlachen en moeten vertellen hoe die techniek allemaal werkt. En dat tante Mien toch ook meegaat met haar tijd.

Ik gaf haar natuurlijk groot gelijk en liet niets merken van mijn verbazing over haar ommezwaai. Zou ze dan toch naar me geluisterd hebben? Hoe dan ook, het is haar menens. Gisteravond heeft ze online haar nieuwe Samsung Diva besteld. Gaaf ding he?

Gewoon wij