Op speciaal verzoek
@Grobbingetje herinnerde ons via twitter eraan dat het alweer een maand geleden is dat we www.tonpat.nl geupdate hebben. Bij deze dus, op speciaal verzoek, weer eens een berichtje onzerzijds.
En dan moet ik dus een verhaaltje schrijven over de maand juni, de maand van de verjaardagen, cadeautjes en veel gebak. Laat ik maar beginnen met Jezus die gelijk op de eerste dag van de maand een jaartje ouder werd, maar haar verjaardag al een aantal jaren niet meer viert. Op dezelfde dag was Mezus jarig, mijn kleine zusje die nu dan eindelijk de respectabele leeftijd van VEERTIG jaar heeft bereikt. De week daarna mochten we bij mijn moeder taart gaan eten, zij vierde haar verjaardag deze keer voor het eerst op een zonnige zondagmiddag. De volgende die er weer een jaartje bij mocht schrijven was Danique, zij maakte haar eigen taart en vierde haar meidenfeestje in een tentje in de tuin. En gisteren was daar nog ons nichtje Britt die inmiddels ook al acht jaar is geworden en dus niet meer zo heel klein is, maar toch altijd de jongste zal blijven. Tel daar nog wat jarige collega’s bij op, dan kun je ongeveer bedenken hoeveel gebakjes ik deze maand naar binnen heb gewerkt.
Juni was ook de maand van de Avondvierdaagse, samen met Danique heb ik de tien km gelopen en dat was volgens haar een makkie. Ze heeft er het volste vertrouwen in dat ze de dertig km van Nijmegen volgend jaar makkelijk gaat halen. Ze kan alweer de negende medaille toevoegen aan haar verzameling. Maar ook Daphne heeft natuurlijk weer de nodige kilometertjes afgelegd, zij heeft tijdens deze week haar zevende medaille binnengesleept.
Halverwege deze maand vertrokken Jezus, Mezus, Mariska en ik richting Eindhoven om daar, samen met Guus, een feestje te vieren. Eerst zijn we lekker uit eten gegaan en voor het eerst in mijn leven heb ik asperges gegeten. Deze waren superlekker, maar gelukkig was ik van tevoren wel gewaarschuwd voor de lucht die vrijkomt als je daarna naar het toilet gaat. Bedankt nog hiervoor, anders had ik me ernstige zorgen gemaakt! Met onze buikjes heerlijk gevuld liepen we daarna richting PSV stadion waar de sfeer er al goed inzat. We hebben een ongelooflijk leuke, feestelijke avond gehad.
Bovendien was juni de maand waarin ik, ondanks de vele gebakjes, toch mijn ultieme streefgewicht heb behaald. Toen ik een paar maanden geleden begon met calorietjes tellen had ik nooit gedacht dat ik ooit in mijn leven nog zou komen waar ik nu ben. Ik wilde eigenlijk zes kilo afvallen, maar dat bleek zo makkelijk te gaan dat ik mijn streefgewicht een paar keer naar beneden heb bijgesteld. Op dit moment ben ik vijftien kilo lichter en daar ben ik best heel erg blij mee, Klein probleempje is wel dat echt al mijn kleren nu veel te groot zijn en dat ik dus eigenlijk een compleet nieuwe garderobe nodig heb, maar of dat nou trouwens een probleempje is?? Voorlopig blijf ik mijn calorieen nog even tellen, ik wil het namelijk dolgraag houden zoals het nu is. Sinds kort ga ik twee keer per week op de fiets naar het werk, met Jezus loop ik eens per week tien km en dan ben ik nog een paar keer per week op mijn crosstrainer en buikspierbankje te vinden. Nu maar hopen dat ik dit vol kan gaan houden.
Tenslotte was juni de maand waarin de postbode ons een brief bracht met een belangrijke boodschap, maar hierover later meer …..