TonPat en de rest

Eigenlijk zijn we pas een paar weken terug van vakantie, maar eerlijk gezegd lijkt het alweer maanden geleden dat we in mijn favoriete land op bezoek waren. Ook het nieuwe schooljaar is inmiddels voor iedereen begonnen, dus alles is weer ‘back to normal’. Nick gaat de eerste klas nog een keertje overdoen, Rowie blijft gezellig nog een jaartje in de tweede klas en Danny heeft de overstap gemaakt van VWO3 naar HAVO4. Wel geheel volgens schema gaat Danique de derde klas proberen en voelt Daphne zich oppermachtig in groep 8.

Onze vakantie was superfijn, voor het eerst hadden we een camping aan het strand en dat is zeker voor herhaling vatbaar. De Grand Lodge tent is heel goed bevallen, hij was groot, hoog, breed, diep en verrassend luxueus, bedankt nog Piet en Toos voor deze gouden tip. Ook de camping was enorm groot, volgens de meiden een beetje te groot. Ze moesten wel acht minuten lopen om bij de bakker een stokbroodje te halen en dan natuurlijk ook weer acht minuten terug, slopend dus!

Tijdens deze twee weken hebben we natuurlijk niet de hele tijd stil gezeten. We hebben een prachtige, ‘ietwat gevaarlijke’ wandeling door de Pyreneeen, les Gorges de la Caranca, gemaakt. Natuurlijk zijn we weer het water opgegaan in een gestroomlijnde kano. We hebben een tijdje doorgebracht in Montpellier waar ik de allerlekkerste crepe ooit heb gegeten en ook zijn we een dagje naar Pezenas geweest waar we koekjes hebben geproefd maar niet gekocht (30 euro per doosje!!!). Tony en Danique hebben een vliegertje opgelaten en Rowie en ik hebben daar vooral heel veel lol om gehad. We hebben heel veel ijsjes gegeten op het strand in Valras Plage. En een van de laatste dagen hebben we nog een bootje gehuurd en over Canal du Midi geplaneerd.

Ook in onze laatste vakantieweek hadden we nog een aantal leuke activiteiten op de agenda staan. We zijn eindelijk bij onze buren op kraambezoek geweest. Vrijdag zijn we nog een dagje naar Den Bosch geweest en hebben daar lekker gewinkeld en in een bootje over de Dieze gevaren. Zaterdagavond zijn we met John en Monique uit gaan eten bij Dickens & Jones in Breda. Onderweg daarheen hadden we nog zo onze twijfels omdat de recensies niet zo best bleken te zijn, maar uiteindelijk hebben we daar heerlijk en gezellig gegeten.

Onze volgende vakantie is alweer uitgezocht, de keuze is gevallen op camping La Chapelle in Argeles Sur Mer. Voor iedereen wat wils, gelegen op 200 meter van het strand (joepie) met uitzicht op de Pyreneeen (Tony zegt: joepie). De kleine camping is gelegen middenin het dorpje, dus de meiden kunnen naar hartelust shoppen en de jongens kunnen zich in het uitgaansleven van Argeles Sur Mer storten. En last but not least, op de camping is gratis WiFi aanwezig!! Hoe lang nog voor we vertrekken …..?

Patriesja Gewoon wij

Nu de vakantie voor de kinderen begonnen is, heb ik het ook wel een beetje gehad. Dus na vier dagen achtereen gewerkt te hebben was ik wel toe aan een verzetje. Vrijdagochtend kwam Inge ons halen om een paar dagen naar Zeeland te gaan. Joke en Bregje waren daar vorig weekend al heen gereisd, dus we besloten er een gezellig meidenweekendje van te gaan maken. Met een beetje passen en meten kregen we alle spullen die je op een boerencamping nodig hebt (of misschien ook niet) in de auto van Inge.

Tegen de middag kwamen we aan in Brouwershaven en hebben we onder het genot van een kopje koffie toegekeken hoe de meiden hun tentje op gingen zetten. Daarna zijn we, met de tot onze beschikking staande Volkswagens, naar Renesse gereden waar we een paar uurtjes op het strand hebben doorgebracht. Tegen etenstijd zijn we naar de vakantiemarkt in het centrum gegaan en hebben daar gelijk een patatje gegeten. Toen zijn we terug naar de camping gereden voor een gezellige spelletjesavond. En op zo’n avond moet dan natuurlijk het ultieme vakantiespel ‘Jongensnaam Meisjesnaam’ gespeeld worden. Nadat we alle letters van het alfabet hadden gehad, was het tijd voor de meiden om hun tentje op te gaan zoeken. Maar toen kwamen de veertig plussers pas net lekker op gang. De eerste fles wijn kwam op tafel en zo werd het voor mij wel erg makkelijk om mijn steeds lolliger wordende tegenstanders te verslaan met ‘Duizenden’. Tijdens een potje ‘Mens Erger Je Niet’ werd door Joke en Inge de tweede fles wijn leeggedronken en waren spelregels niet meer van belang.

Ik dacht dat ik inmiddels moe genoeg was om lekker te gaan slapen, maar dat viel nog behoorlijk tegen. Mijn luchtbed lag op zich best lekker, maar was helaas niet voorzien van elektrische deken. Uiteindelijk lag ik met shirt, joggingbroek en sokken aan onder mijn dekbed, maar nog steeds kon ik niet warm worden. Ik heb mijn vestje om mijn ijskoude voeten gewikkeld en de badjas van Bregje nog gebruikt als extra deken, maar dat mocht allemaal niet baten. Ik was koud en bleef koud. Ondertussen heb ik maar liggen luisteren naar het enorme gesnurk van een Duitser even verderop, het tevreden geronk van mijn schoonmoeder, Inge die een paar keer haar slaapvertrek verliet om naar het toilet te gaan, een Duits meisje dat huilend om haar moeder riep, vliegtuigen die overkwamen op weg naar een WARM land en vogeltjes die vrolijk fluitend mijn humeur probeerden te redden.

Eindelijk was het tijd om op te staan en  Joke en Inge vertrokken naar de winkel om verse broodjes te halen. Dat gaf mij mooi de gelegenheid om in het vroege zonnetje een beetje op temperatuur te komen.  Na ons gezamenlijke ontbijt zijn we naar Burgh Haamstede gereden en hebben daar een beetje gewinkeld en een enige echte Zeeuwse bolus gegeten. We wilden graag nog even op het strand liggen, maar nadat Inge, Bregje, Danique en Daphne de omgeving verkend hadden, besloten we toch maar weer terug naar Renesse te gaan. Na een heerlijk dutje met mijn voeten in het warme zand en een koud ijsje zijn we terug naar de tent gereden. Daar hebben we genoten van een eenvoudig maar heerlijk vakantiediner en zo kwam ons meidenweekendje alweer ten einde. Kopje koffie tot besluit en met Guus Meeuwis en schoolkrijtjes terug naar huis.

Foto 1, foto 2, foto 3, foto 4, foto 5, foto 6, foto 7, foto 8, foto 9.

Patriesja Gewoon wij

@Grobbingetje herinnerde ons via twitter eraan dat het alweer een maand geleden is dat we www.tonpat.nl geupdate hebben. Bij deze dus, op speciaal verzoek, weer eens een berichtje onzerzijds.

En dan moet ik dus een verhaaltje schrijven over de maand juni, de maand van de verjaardagen, cadeautjes en veel gebak. Laat ik maar beginnen met Jezus die gelijk op de eerste dag van de maand een jaartje ouder werd, maar haar verjaardag al een aantal jaren niet meer viert. Op dezelfde dag was Mezus jarig, mijn kleine zusje die nu dan eindelijk de respectabele leeftijd van VEERTIG jaar heeft bereikt. De week daarna mochten we bij mijn moeder taart gaan eten, zij vierde haar verjaardag deze keer voor het eerst op een zonnige zondagmiddag. De volgende die er weer een jaartje bij mocht schrijven was Danique, zij maakte haar eigen taart en vierde haar meidenfeestje in een tentje in de tuin. En gisteren was daar nog ons nichtje Britt die inmiddels ook al acht jaar is geworden en dus niet meer zo heel klein is, maar toch altijd de jongste zal blijven. Tel daar nog wat jarige collega’s bij op, dan kun je ongeveer bedenken hoeveel gebakjes ik deze maand naar binnen heb gewerkt.

Juni was ook de maand van de Avondvierdaagse, samen met Danique heb ik de tien km gelopen en dat was volgens haar een makkie. Ze heeft er het volste vertrouwen in dat ze de dertig km van Nijmegen volgend jaar makkelijk gaat halen. Ze kan alweer de negende medaille toevoegen aan haar verzameling. Maar ook Daphne heeft natuurlijk weer de nodige kilometertjes afgelegd, zij heeft tijdens deze week haar zevende medaille binnengesleept.

Halverwege deze maand vertrokken Jezus, Mezus, Mariska en ik richting Eindhoven om daar, samen met Guus, een feestje te vieren. Eerst zijn we lekker uit eten gegaan en voor het eerst in mijn leven heb ik asperges gegeten. Deze waren superlekker, maar gelukkig was ik van tevoren wel gewaarschuwd voor de lucht die vrijkomt als je daarna naar het toilet gaat. Bedankt nog hiervoor, anders had ik me ernstige zorgen gemaakt! Met onze buikjes heerlijk gevuld liepen we daarna richting PSV stadion waar de sfeer er al goed inzat. We hebben een ongelooflijk leuke, feestelijke avond gehad.

Bovendien was juni de maand waarin ik, ondanks de vele gebakjes, toch mijn ultieme streefgewicht heb behaald. Toen ik een paar maanden geleden begon met calorietjes tellen had ik nooit gedacht dat ik ooit in mijn leven nog zou komen waar ik nu ben. Ik wilde eigenlijk zes kilo afvallen, maar dat bleek zo makkelijk te gaan dat ik mijn streefgewicht een paar keer naar beneden heb bijgesteld. Op dit moment ben ik vijftien kilo lichter en daar ben ik best heel erg blij mee, Klein probleempje is wel dat echt al mijn kleren nu veel te groot zijn en dat ik dus eigenlijk een compleet nieuwe garderobe nodig heb, maar of dat nou trouwens een probleempje is?? Voorlopig blijf ik mijn calorieen nog even tellen, ik wil het namelijk dolgraag houden zoals het nu is. Sinds kort ga ik twee keer per week op de fiets naar het werk, met Jezus loop ik eens per week tien km en dan ben ik nog een paar keer per week op mijn crosstrainer en buikspierbankje te vinden. Nu maar hopen dat ik dit vol kan gaan houden.

Tenslotte was juni de maand waarin de postbode ons een brief bracht met een belangrijke boodschap, maar hierover later meer …..

Patriesja Gewoon wij

Tijdens ons motorweekend kwamen Tony en ik  op het idee om op Pinksterzaterdag naar Den Bosch te gaan. Bregje had met Danique, een paar honderd kilometer verderop, precies hetzelfde bedacht. We wilden graag een tocht over de Dieze gaan maken, een beetje gaan winkelen en natuurlijk een echte Bossche Bol gaan eten. Maar plan A liep niet helemaal volgens plan. Bregje kon plotseling toch niet mee en toen ik vrijdagavond een rondvaart wilde reserveren bleek dat ook helemaal niet meer mogelijk te zijn. Bovendien had ik sterk het vermoeden dat de chocolade op de Bossche Bollen gesmolten zou zijn voordat we een hap hadden kunnen nemen. Tijd voor plan B dus en met dit prachtige zomerse weer hoefden we daar niet zo heel lang over na te denken. Bijna unaniem werd besloten om naar Zeeland te rijden en daar lekker in het zonnetje op het strand te gaan vertoeven.

Om niet in de file terecht te komen besloten we niet al te vroeg te vertrekken en dat werkte prima. Daar aangekomen hebben we eerst bij de vuurtoren in Burgh Haamstede in het zand gelegen. Een heerlijk rustig strandje en toen we een stukje langs de waterkant liepen kwamen we tot onze grote verrassing ook nog op een naakstrand terecht. De meiden wilden niet kijken, maar keken stiekem toch en dat deden wij eigenlijk ook. Echt zwemmen hebben we daar niet gedaan, heel het strand lag vol met van die glibberige ronde kwallebeesten. Rond etenstijd zijn we naar Renesse gereden om daar een hapje te gaan eten. Leuk toeristisch dorpje, met gezellige winkeltjes, veel Duitsers en overheerlijke frietjes.

We wilden eigenlijk nog wel een beetje extra vakantiesfeer opsnuiven, dus op de weg terug naar huis kwamen we langs een soort van privestrandje in Serooskerke en daar hebben we nog zo’n anderhalf uurtje met de voetjes in het zand gezeten. We hebben alvast de zee geroken en tellen nu ongeduldig af …..

Patriesja Gewoon wij

Links het uitzicht van mij, rechts dat van Patriesja. Het is minder dramatisch dan het lijkt, maar inderdaad, dat van mij is mooier. Daar staat tegenover dat Patriesja relaxed kan rondkijken en ik toch wat meer aan het ‘scannen’ ben naar onoverzichtelijke bochten, zijweggetjes en de vele konijnen en zelfs herten die regelmatig oversteken.

Na deze uitleg dan maar naar ons heerlijke Hemelvaartweekend in de Eifel. Want we hebben weer genoten, allebei! Het was donderdag nog een beetje fris (ook hier weer de verschillen, kort achter de kuip niets aan de hand, achterop schijnbaar wat frisser) maar voor de rest hebben we heerlijk weer gehad met enkel vrijdag rond vier uur een buitje. We hebben dus weer ruimschoots gebruik gemaakt van de vele terrasjes.

Maar eerst naar de donderdag, waar we na 350 km snelweg en nog eens 75 km binnendoor aankwamen bij Landhaus am Kischbaum. Een prachtig hotel in een rustige omgeving. De hotelkamer was groter dan gedacht, het was meer een studio met een zitkamer, keuken, badkamer en slaapkamer. We hebben er nog even lekker relaxed op bed gelegen en zijn daarna naar beneden gegaan voor een heerlijk diner in het hotel. Echt Duits, lekker en vooral veel vlees! Na een warme douche zijn we lekker onder de wol gegaan om de volgende dag weer fris en fruitig de ruim 400 km toeren aan te kunnen.

De vrijdag dan, na het wakker worden lekker rustig aan gedaan en om half negen naar beneden voor het ontbijt. Daar kan Bella altijd zo intens van genieten dus die kunnen we niet overslaan! Het ontbijt was hier ook al erg goed met vele soorten verse (warme) broodjes, gewoon brood, croissantjes, een soort van cake en daarnaast nog vele verschillende yoghurt en cornflake produkten. Lees meer…

Tony Auto / Motor

Afgelopen dinsdag ging ik na een hele lange tijd weer eens wandelen met Joke en Inge en onderweg kwam het gesprek op de Nijmeegse Vierdaagse. Een aantal jaren geleden zijn we Joke in gaan halen op de ‘Via Gladiola’ en dat vond ik heel indrukwekkend. Ik bedacht me toen dat ik dat ooit in mijn leven ook eens wilde gaan doen. Klein probleempje was de afstand, van meisjes van mijn leeftijd wordt verwacht dat ze maar liefst 40 km per dag afleggen en dat lijkt me eerlijk gezegd net een beetje teveel van het goede. Volgens Joke is het echter zo dat je als begeleider met een kind tot 16 jaar mee mag lopen en dan hoef je ‘maar’ 30 km per dag af te leggen. Joke, Inge en ik zagen gelijk mogelijkheden, klein probleempje was nu alleen om een paar jonge slachtoffers te zoeken die we enthousiast konden maken om met ons mee te gaan. En dat bleek niet zo heel moeilijk, Bregje en Danique vonden het gelijk een goed idee. En zo hebben we nu dus het plan om ons voor 2013 in te gaan schrijven voor de Nijmeegse Vierdaagse. Om een beetje in de stemming te komen ga ik over een paar weken, samen met Danique, alvast een beetje oefenen tijdens de Avondvierdaagse alhier. En als we 10 km kunnen halen, moet 30 km ook te doen zijn toch ….

Patriesja Gewoon wij

Vandaag is onze stoere Bodie toch maar mooi 13 jaar geworden! Niet niks voor zo’n grote hond. En ondanks wat ouderdoms kwaaltjes zoals wat moeilijker omhoog komen is hij nog gezond en vol levensvreugde. Na wat googlen weten we dat de formule 1 hondenjaar = 7 mensenjaren niet klopt. Nauwkeuriger en van diverse bronnen, Bodie is nu 82 geworden. Dus Bodie: gefeliciteerd en op naar de 14! (88)

Tony Algemeen, Beestjes

Danique en Daphne hebben het afgelopen jaar al hun speelgoed verzameld en Koninginnedag is dan natuurlijk de ultieme dag om van al die ‘rotzooi’ af te komen. Het weer werkte gelukkig eindelijk een beetje mee, dus ‘s morgens vertrokken we met onze auto tot de nok gevuld richting vrijmarkt. Ik had Inge overgehaald om mee te gaan, dus die was de zolder opgedoken en kwam in de ochtend met maar liefst zeven volle dozen ook richting Dongen. Het doel van Danique was om een Big Mac Menu te verdienen en dat is haar op het nippertje gelukt. Daphne had aan het eind van de dag iets meer in haar doosje,  maar de grote winnaars waren Inge en Bregje. Een zeer geslaagde zonnige dag dus!

Maar nog geslaagder was de woensdagmiddag. Bregje wilde dolgraag een keertje gaan karten en onze meiden wilden natuurlijk best met haar mee. Uiteindelijk haalde Inge mij deze keer over en stapte ik met hier en daar een kriebeltje in zo’n ‘laag bij de grond karretje’. TurboJo en TurboPiet bleven aan de kant om ons toe te juichen en foto’s te maken. Tony was natuurlijk zijn supersnelle zelf, Inge deed het geweldig goed voor een meisje en onze tieners waren superstoer. Ik vond de tijd echt veel te snel voorbij, kreeg net de smaak te pakken toen ik alweer langs de kant moest parkeren. En ook al hielden sommigen er een paar flinke blauwe plekken aan over en was er eentje (ik zal geen naam noemen) na afloop kotsmisselijk, we vonden het allemaal supergaaf. Voltage, we’ll be back!!!

Patriesja Gewoon wij

Gisteren is Tony weer een jaartje ouder geworden. In de vroege ochtend stonden drie zingende meiden aan ons bed ‘Lang zal hij leven’ te zingen en ze hadden voor de jarige job ook een ontbijtje op bed geregeld. Toen we beneden kwamen bleek dat ze ook daar goed bezig waren geweest. De slingers lagen op de grond (plakband van tegenwoordig is ook niet meer wat het geweest is) en ze hadden ballonnetjes opgeblazen. Grappig detail, op dit moment is Tony net zoveel jaar verwijderd van de ‘angstaanjagende 50′ als ik van de ‘acceptabele 40′.

Het is inmiddels traditie geworden om Tony’s verjaardag te vieren tijdens een gezellige paasbrunch. Vorig jaar was het warm en zonnig en hebben we heerlijk buiten gegeten, dit jaar vonden we het met amper 10 graden toch iets te fris daarvoor. Al met al hebben we vooral veel gegeten en hebben we ook voor de komende weken nog voldoende in huis om uitgebreid te kunnen ontbijten.

Patriesja Gewoon wij

We zijn dit weekend behoorlijk sociaal bezig geweest. Toevallig hadden mijn vader en moeder vorige week nog tegen elkaar gezegd dat ze ons nooit meer zagen en warempel wie stonden daar zaterdagmiddag voor de deur? Juist, de langverwachte dochter met haar echtgenoot. Piet was druk aan het klussen en ik heb gelijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om de zojuist geinstalleerde toilet uit te proberen. Met het oog op de toekomst hadden ze alvast een verhoogde versie uitgekozen waardoor ik amper met mijn voetjes bij de grond kon, maar verder zat hij best lekker.

Zaterdagavond waren we uitgenodigd voor een 25-jarig huwelijksfeestje. En hoewel we er erg tegenop zagen omdat we daar verder geen bekende mensen tegen zouden komen, zijn we uiteindelijk toch gegaan. En natuurlijk valt het dan best wel mee. Na een paar uurtjes zijn we weer met een goed gevoel naar huis gegaan. We did it!

En omdat we nu toch goed bezig waren, zijn we vanmiddag nog even bij Johnnie en Monique op de koffie geweest. De meiden wilden gaan zwemmen, dus wij hoefden niet lang na te denken hoe we daar naar toe zouden gaan. Een prachtige zonnige lentedag, dus de motor werd van stal gehaald. We hebben daar heerlijk in het zonnetje gezeten en ik heb ondertussen Monique een beetje uitgelegd hoe ze de calorie app moet gebruiken. Ik ben benieuwd of het haar gaat lukken. Voor mij werkt het in ieder geval supergoed, 5 kilo kwijt in 3 weken!!

Patriesja Gewoon wij